Szanowni Rodzice,

zbliżają Święta Wielkanocne, które tradycyjnie nam się kojarzą z robieniem zakupów, przyrządzeniem tradycyjnych wielkanocnych dań, sprzątaniem oraz święceniem pokarmów. W tłoku wielu spraw często zapominamy o kwintesencji tych Świąt, którą jest miłość, przebaczenie i nadzieja.

W związku z tym proponuję Państwu cykl rozmów wielkanocnych o ludzkich wartościach, które są aktualne nie tylko w czasie Świąt, ale również w życiu codziennym.

       Z życzeniami zdrowia i wszystkiego najlepszego, p. Marina

DWAJ WOJOWNICY, PRZEBACZENIE

Były sobie kiedyś dwa królestwa, które graniczyły ze sobą. Jedno królestwo słońca, drugie królestwo księżyca. Jak łatwo się domyślić w jednym królestwie oddawano cześć słońcu a w drugim księżycowi.
Któregoś roku doszło do ogromnego konfliktu na tle wierzeń pomiędzy królestwami. Królestwa postanowiły wyjaśnić spór na wojennej ścieżce. Pewnego dnia zebrały ogromne armie i spotkały się na ogromnej polanie. Jedna armia w zbrojach słońca, druga armia w zbrojach księżyca.
Starodawnym zwyczajem postanowiono, że zanim będzie wielka bitwa to zmierzą się najpierw dwaj wielcy wojownicy i być może to pomoże rozstrzygnąć konflikt. Tak też się stało: po jednej i po drugiej stronie wybrano dwóch niezwykle dzielnych i niezwykle walecznych wojowników. Wystąpili naprzeciw siebie, uzbrojeni w miecze i tarcze ze znakami reprezentującymi dane królestwo.

Walka zaczęła się tuż przed południem. Walczyli cały dzień. Cały dzień świeciło bardzo mocno słońce, ale nie dało ono przewagi temu, który walczył w zbroi słońca. Walczyli zaciekle, ale równo. Żaden z wojowników nie był w stanie osiągnąć przewagi.
Kiedy w końcu zaszło słońce i nastąpiła faza księżyca myślano, że wojownik księżyca osiągnie przewagę. Nie stało się tak. Walczyli przez pół nocy, równie zaciekle i równie mężnie jak w dzień. W końcu, w środku nocy, wycieńczeni po kilkunastu godzinach walki, obydwaj wojownicy padli na ziemię. Obie armie poszły już dawno spać. Zostali we dwóch, na środku pola. Dysząc, nie byli w stanie podnieść ręki, ani się ruszyć. Patrzyli na siebie z odległości metra, z ogromną nienawiścią. Mieli w oczach gniew i nienawiść. Cały czas obrażali się siebie nawzajem a słowo nienawidzę cię, było najłagodniejszych z nich.

W pewnym momencie wojownik słońca powiedział:

– Muszę cię zabić. Odpocznę jeszcze tylko chwilę. Muszę cię zabić, bo w moim domu czeka moją żona i mój syn, który chce być wojownikiem. Muszę mu dać przykład, że takich jak ty, trzeba mordować.

Wtedy wojownik księżyca powiedział:

– Muszę cię zabić, muszę odpocząć chwilę, bo nie mam sił. Muszę cię zabić, bo ja też kiedyś miałem żonę i syna, ale twoi ludzie zamordowali całą moją rodzinę.

Zdziwiły ich te opowieści. Zaczęli coraz więcej sobie opowiadać: jak zginęła jedna rodzina i w jakim strachu żyje druga rodzina. Opowiadali sobie wiele: mówi o swoim dzieciństwie, o tym jak byli szkoleni. Spędzili kilka godzin na rozmowie.

Kiedy wzeszło słońce i zaczęło świtać rzucili miecze i tarcze objęli się, uściskali i odeszli w kierunku swoich armii. Żołnierze obydwu stron, kiedy zobaczyli bez zbroi wracających swoich wojowników zapytali co się stało. Dlaczego nie zabiłeś i nie pokonałeś wroga?

Obydwaj odpowiedzieli po dwóch stronach:

– Nie mogę zabić kogoś i nie mogę nienawidzić kogoś, kogo historię już poznałem.

ŻEBY KOMUŚ NAPRAWDĘ PRZEBACZYĆ I ŻEBY POKOCHAĆ KOGOŚ KTO NAM WYRZĄDZIŁ KRZYWDĘ TRZEBA POZNAĆ CZYJĄŚ HISTORIĘ.CZY TAM, GDZIE MASZ TAKIE SYTUACJE I TAKICH LUDZI TO CZY NAPRAWDĘ POZNAŁEŚ ICH HISTORIĘ.

CZY MOŻE JESTEŚ W TAKIM MIEJSCU GDZIE UWAŻASZ, ŻE WSZYSTKO JUŻ WIESZ? CZY NAPRAWDĘ POZNAŁEŚ HISTORIĘ?

Pytania dla dyskusji:

1. O jakich dwóch królestwach opowiada się w bajce?
2. Dlaczego oni się pokłócili i zaczęli wojnę?
3. Jak długo walczyli wojownicy?
4. Dlaczego każdy z nich chciał zabić swojego przeciwnika?
5. Dlaczego oni zrezygnowali z morderstwa?
6. Co to znaczy poznać czyjąś historię?
7. Co to znaczy przebaczyć komuś?
8. Komu i co Ty ostatnio przebaczyłeś/łaś? (opowiadają dzieci i rodzice)
9. Co Ty odczułeś, kiedy przebaczałeś/łaś?
10. Utwórzcie Państwo własną historię o przebaczeniu i narysujcie do niej komiks

Uwaga! Pytania Państwo możecie zmieniać i wymyślić dodatkowe zadania do tej historii

Marina Tkaczenko