Realizujemy WWR na podstawie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju. Zgodnie z rozporządzeniem o warunkach realizacji WWR wspieramy rodziców poprzez terapeutyczne rozmowy, konsultacje psychologiczne, szkolenia dla rodziców a nawet dla całej rodziny bo problem dziecka z trudnościami rozwoju znacznie wpływa na funkcjonowanie wszystkich członków rodziny szczególnie rodzeństwa. W ramach zajęć specjalistycznych prowadzimy wszystkie możliwe terapie.
Model pracy opieramy na podejściu TEACCH’a skierowanym do dzieci z trudnościami w komunikacji językowej. Budujemy podstawy komunikacji społecznej które warunkują prawidłowy rozwój języka. Niezwykle dbamy o rozwój słownictwa i składni języka. Uczymy dzieci korzystać z informacji graficznych rozmieszczonych w przestrzeni poradni aby w przyszłości umiały odnaleźć się w świecie informatycznym.
Dziecko i jego indywidualny rozwój jest centralnym punktem odniesienia dla wszystkich naszych działań. Wspieramy rozwój podopiecznych dzieci poprzez zabawy uczestniczące ułatwiające komunikację z dzieckiem, diagnozujemy trudności rozwojowe, opiniujemy nasze obserwacje i konsultujemy z rodzicami nasze spostrzeżenia. Ustalamy wspólnie z Rodzicem całościowy model wsparcia oparty na zajęciach specjalistycznych i rewalidacyjnych realizowanych w poradni.
Celem naszej pracy jest rozwój kompetencji komunikacyjnych i językowych naszych podopiecznych od których zależy rozwój poznawczy każdego człowieka. Nieodłącznym elementem pracy w tym zakresie jest komunikacja alternatywna.
W powszechnym przekonaniu osób spoza środowiska logopedycznego, różnorodne metody terapii logopedycznej dotyczą tylko mowy dźwiękowej. Tymczasem coraz częściej logopedia nie koncentruje się tylko i wyłącznie na mowie fonicznej. Czasami zaburzenia układu nerwowego, porażenia lub/i niedowłady, zaburzenia rozwoju intelektualnego u dzieci są na tyle duże, że nie ma anatomicznych lub/i funkcjonalnych podstaw do tego, żeby dziecko mogło mówić tak jak większość z nas. Należy pamiętać o tym, że brak mowy u dziecka, nie oznacza tego, że dziecko nie chce mówić. Brak możliwości przekazu swoich potrzeb i próśb często prowadzi do płaczu, krzyku, agresji wobec innych osób albo wobec samego siebie. W takich sytuacjach logopeda powinien zastąpić brak mowy czymś, co pozwoli dziecku zaspokoić naturalną potrzebę komunikowania się. Do tego właśnie służą wspomagające i alternatywnych sposobach porozumiewania się – AAC.
„Wspomagające i alternatywne sposoby porozumiewania się to obszar praktyki klinicznej i pedagogicznej mającej na celu kompensowanie – okresowo lub na stałe – różnego stopnia trudności w porozumiewaniu się, czyli odbieraniu lub/i ekspresji wypowiedzi. Komunikacja alternatywna – znajduje zastosowanie, gdy osoba porozumiewa się bezpośrednio, twarzą w twarz, inaczej niż za pomocą mowy, np.: w oparciu o znaki manualne, znaki graficzne, pismo. Komunikacja wspomagająca – wzmacnia i/lub uzupełnia mowę, pomaga w rozwoju mowy i języka oraz gwarantuje zastępczy sposób porozumiewania się, gdy osoba nie zaczyna mówić.”
Głównym celem programu TEACCH dla dzieci autystycznych jest pomaganie im w osiągnięciu maksymalnej niezależności w wieku dorosłym. Chodzi tu o pomaganie im w zrozumieniu otaczającego je świata, nabyciu umiejętności komunikowania się, dzięki którym będą mogły rozumieć innych ludzi i dawaniu im na ile jest to możliwe niezbędnych kompetencji, które pozwolą na dokonywanie wyborów dotyczących ich własnego życia.
Główny nacisk jest kładziony na poprawę umiejętności komunikowania się i maksymalne wykorzystanie potencjału dziecka do uzyskania przez nie niezależności, przy wykorzystaniu edukacji jako środka do osiągnięcia tego celu. Programy edukacyjne podlegają częstym aktualizacjom, zgodnie z osiąganą dojrzałością i postępami robionymi przez dziecko, ponieważ nic nie jest w stanie przewidzieć zmian u dziecka, a wczesna ocena może okazać się mylna.
Strategie nauczania są ustalane indywidualnie, w oparciu o szczegółową ocenę posiadanych przez osobę autystyczną umiejętności uczenia się, przy czym zamiast braków próbuje się u niej rozpoznać raczej zdolności.